Gevangenis Racowa (Boekarest)

Dit is één van de zwaarst bewaakte gevangenissen. Hier vertoeven zo`n twintig mensen metlevenslang. Onze komst geeft enig probleem. Na wat heen en weer getelefoneer worden wij in de club gebracht. Wij krijgen de boodschap, dat men ons om vier uur wel weer komt halen. Daar in de club zitten diverse mannen een hobby uit te oefenen. De een is aan het borduren en een ander aan het schilderen. Wij komen met z`n vijven erbij en gaan met hen praten of een spel doen. Zo kunnen zij ons vragen stellen over van alles en nog wat. Onder deze mannen zijn er ook twee, die levenslang gekregen hadden vanwege moord of zelfs dubbele moord. Eén van hen was, toen hij vier jaar was, de buurjongen van onze tolk geweest. Wij hadden speciaal gevraagd of hij ook komen mocht. Zo kon er met hen ernstig gesproken worden, als het ware van hart tot hart. Aan het einde van de middag was er een Bijbelstudie en werd er een Psalm in het Nederlands ingestudeerd. Codlea Dat alles heus niet altijd goed gaat bij het bezoek aan de gevangenissen, daar kwamen wij in deze ontmoeting wel achter. Op een zeker moment hadden wij een grote groep dames, verzameld in een klein kamertje. Zij hadden totaal geen interesse in wat er gesproken werd. Na een kwartier sprak de tolk: “Alstublieft, laten wij stoppen en met het gebed alleen het Onze Vader bidden en gaan!” Dit was onze moeilijkste ontmoeting tot hier toe geweest. Echter, allemaal zijn ze wel weggegaan met de Bijbel. En Gods woord zal niet ledig wederkeren, maar doen wat Hem behaagd. Gedenk aan t woord, gesproken tot uw knecht, waarop Gij mij verwachting hebt gegeven.

Zo mochten we drie weken in twaalf gevangenissen vertoeven met Gods woord onder de gevangenen. Aan het thuisfront had men ook niet stil gezeten, twee trucks met opleggers waren geregeld, enkele honderden liters dieselolie , en een groep vrijwilligers voor het laden. En zo kon een week na thuiskomst de route nog eens gereden worden met hulpgoederen richting Cluj-Napoca om daar één truck te lossen voor de slachtoffers van de watersnood, de andere is door de chauffeurs zelf verdeeld. Zo mag u van het een en ander weer op de hoogte zijn. Wij vragen u om ook hen allen in Roemenië in uw gebeden te gedenken, twee keer een overstroming,een hittegolf, en nu op dit ogenblik de vogelpest. “Op uw noodgeschrei doe IK grote wonderen”.